Het kwartje van Sera over Trailerladen Achterbenen en Emoties

Print Friendly

Het is alweer bijna 5 jaar geleden dat mijn paard voor het laatst op de trailer heeft gestaan. Mei 2013, het moment van aankoop, ze werd door een stoere jeep met daarachter een tweepaardstrailer gebracht. Daarna nog weleens geoefend met erop lopen en er weer uit, maar nooit meer echt op pad gegaan of verder getraind. De hoogste tijd dus om dit weer eens op te pakken!

Online Trailermak Maak programma

Gelukkig hebben Conrad en Wendy een “trailer mak maak” programma ontwikkeld dat online te volgen is, eventueel met offline ondersteuning.

Trailermak maken begint zonder de trailer.

Voor de eerste oefeningen is gelukkig geen trailer nodig, dat scheelt weer want ik heb er geen. We beginnen met de oefeningen op de grond. Dit gaat best aardig. Het introduceren van een verhoging (als basis voor straks de laadklep) maakt het allemaal wat gecompliceerder. De voorbenen erop gaat prima. Achterwaarts eraf ook. Maar de achterbenen erop zetten? Dat vraagt overtuigingskracht, denkkracht en ik denk ook wel spierkracht. Waar laat ik die achterbenen zie ik mijn paard denken. Regelmatig blijft er één in de lucht hangen op zoek naar een vaste ondergrond, als deze hoger is dan de grond zelf dan wordt het achterbeen gauw ergens anders geplaatst. Best wel spannend die achterbenen omhoog brengen. Na een paar dagen oefenen zijn de achterbenen erop zetten geen probleem meer, ook het achterwaarts weer van de verhoging aflopen levert geen rare stappen en sprongen meer op. Tijd om de trailer erbij te halen.

Trailerladen oefenen bij de trailer.

Met de trailer zijn we eerst begonnen met kijken hoe het paard hierop reageert. De meeste paarden zijn super nieuwsgierig, als ze geen nare ervaring hebben opgedaan met een trailer dan willen ze waarschijnlijk graag een kijkje nemen, goed ruiken aan dat malle ding en met een hoef schrappen op de laadklep. Mijn paard maakte een nieuwsgierig rondje en liet alles op haar inwerken. Daarna zijn we gestart met het achter de trailer langs over de laadklep lopen. Belangrijkste hierbij was de plaatsing van de hoeven/benen en rust en ontspanning. Geen paniek, geen haast om over de laadklep heen te lopen en de controle om op ieder moment het paard stil te zetten. Voorbenen op de klep, stilstaan, doorlopen, achterbenen op de klep, stilstaan etc En ondertussen, in de beginfase, voor ieder goed opgevolgde cue belonen.

Trailerladen gaat niet over de in trailer, maar controle over de benen.

Dit ging allemaal prima, leek ook heel erg op wat we geoefend hadden in de bak. Daarna werd het spannender, niet alleen voor het paard, maar zeker ook voor mij. Rustig de laadklep opvragen, stil laten staan op ieder moment en dan het aller moeilijkste recht, in balans en met vertrouwen achterwaarts de laadklep weer aflopen. Ook dit rustig opbouwen. Eerst alleen de voorbenen op de trailer en er weer af, dan vier benen op de trailer en er weer af, net zolang totdat je paard rustig stilstaat met vier benen in de trailer.

De hoogte van je stem kan ook een cue zijn, een cue voor …

Het erin lopen dat wilde wel, maar het achterwaarts de trailer weer verlaten was een ander verhaal. Wat kan een paard op veel manieren scheef de klep afgaan en dan er bijna zijn en een misstap maken… Poeh ik moet er niet aan denken wat er allemaal mis kan gaan. Tijdens het trainen merkte ik dat hoe meer ik dacht aan wat er allemaal mis kan gaan het niet ging zoals gepland. Ongemerkt ging bij spannende momenten mijn stem omhoog en werden mijn cues meer twijfelachtige paniekerige opdrachten dan heldere duidelijke aanwijzingen voor mijn paard om weer verder te gaan. Vanuit de trailer kan hij niet achteruit kijken, maar ik wel, aan mij dus de taak om rustig te blijven, vertrouwen te geven en ervoor te zorgen dat mijn paard mijn aanwijzingen begrijpt en opvolgt. Vooral de laatste stap van trailer naar de grond ging in het begin vaak mis. En als het één keer mis is gegaan, merk je dat je als mens ervan kan leren, maar ook dat er sneller paniek optreedt omdat je denkt dat het weer mis gaat. Of je gaat al anticiperen en begint sneller adem te halen en met een hogere stem te praten als je bijna bij het spannende moment bent. En door zo te reageren wordt het ook een spannend moment en wordt de kans dat het niet goed gaat groter. Grappig is dat ik me dat in eerste instantie niet zo bewust was, iemand die naast je staat en die alleen de training en het trainingsdoel voor ogen heeft helpt dan om je hiervan bewust te maken en om je als mens te trainen om je emoties onder controle te houden en je paard duidelijke opdrachten te blijven geven zodat hij weer vertrouwen krijgt in de situatie en jij als mens ook! Was deze training nou voor mij of voor het paard:-)

Ritme zorgt voor Rust ook bij trailermak maken.

Toen het mij lukte om rustig te blijven, de situatie te overzien en het stappenplan voor in en uit de trailer helder voor ogen te hebben ging de feitelijke training ook een stuk beter. Op een gegeven moment hadden we dan ook een goed ritme te pakken, 4 passen naar binnen, even stilstaan in de trailer, belonen en 4 passen naar achteren met de laatste passen extra groot om een veilige landing op de grond te waarborgen. Mooi om te zien hoe mijn paard zelf in het ritme mee ging denken en aan het einde bijna automatische de laatste passen extra groot ging maken.

Een mooi begin voor de weg naar een trailer mak paard!
Dank Conrad en Wendy voor de goede begeleiding voor mij en mijn paard.

 

Conrad: Wil je meer weten over ons trailermak maak programma? Ga dan naar www.trailermakmaken.nl