We weten het allemaal, toch? Voorkomen is beter dan oplossen, gemakkelijker en sneller. Laat onze manier van clickertrainen daar nu perfect op aansluiten. Wij trainen met het einddoel voor ogen, trainingsplannen helpen om te weten welke stappen nodig zijn om bij het eindresultaat te komen.
Laat ik uitleggen wat de voordelen zijn om van klein naar iets groots te gaan in plaats van wat heel veel andere aanpakken doen door van iets groot naar iets kleins te gaan.
Opzetten voor succes is ons motto.
Clickertraining is een manier van trainen die gaat over wat er wel is, en werkt door dat we belonen voor wat goed gaat, we noemen dit positive reinforcement (R+). Wij gaan in onze manier van trainen nog een stapje verder. We willen ook jou opzetten voor succes, dat doen we door de stappen van de training klein te maken. Waardoor dat je heel veel succes ervaart. Je clickt en beloont je paard, hierdoor ervaar jezelf ook succes en dit motiveert om verder te gaan, wie wil er nu geen feestje vieren.
Voorkomen
Als je met een trainingsplan werkt, denk je van te voren na over wat je van je paard wil, hoe het eruit moet zien en wat de stappen zijn die nodig om daar te komen. Als mensen beginnen te werken met trainingsplannen dan bestaat het trainingsplan vaak uit 3 tot 5 stappen. Onze ervaring is dat dit er veel te weinig zijn. Maak de stappen zo klein als mogelijk in je trainingsplan, en zo groot als mogelijk in de praktijk. Hierdoor heb je heel goed nagedacht voor welke stappen je allemaal zou kunnen belonen. Mocht het in de praktijk dan veel sneller gaan dan is dat alleen maar een meevaller. Je gaat dan snel zonder dat je iets hoeft op te lossen. Heb je de kleine stappen wel nodig, geen probleem dan blijft de “rate of reinforcement” hoog waardoor je paard veel beloningen krijgt. En nog belangrijker elke keer succes ervaart, wat jij vraagt is voor hem te doen.
Wij mensen willen te snel en zien te weinig.
Top, dat jij met een trainingsplan werkt, maar het feit dat jij als trainer al weet wat je wil, betekent nog niet dat je paard dit ook al weet. Tenzij jij een paardenfluisteraar bent of je paard kan lezen. Het is daarom belangrijk om te kijken naar wat er wel is, om de zaken die je paard al wel laat zien. Als je al het moois, alle mooie kleine stappen, alle verbeteringen ziet dan komt de volgende stap. Tevreden zijn met wat er is, met wat je krijgt, met de vooruitgang. Omdat we grote resultaten willen, oja begrijp me niet verkeerd ik hou van trainers met ambitie, zijn we ook alleen tevreden met het eindresultaat. Ik weet niet hoe het met jou is maar ik ga nooit in één stap van 0 naar 100. Geniet daarom vooral van de reis, de reis vaak mooier dan het eindresultaat. Tijdens de reis kun je van elke stap genieten, bij elke stap met je paard een feestje vieren. Vier je alleen feest bij het bereiken van het eindresultaat dan heb je maar één feestje.
Click is voor wat je krijgt, dan voor wat je wil.
Om je hier bij te helpen, hebben we de oneliner “Click is voor wat je krijgt en dan voor wat je wil.” bedacht. Vaak willen we te snel, te grote stappen of misschien zelfs wel meteen het eindresultaat zien. Als je zo clickertraint is de kans vrij groot dat je paard afhaakt, onbeleefd wordt, of dat jij je einddoel niet haalt. Voor de tweede stap heb je namelijk eerst een eerste stap nodig. Soms is deze zo klein, dat je deze niet eens ziet, misschien is het wel alleen een gevoel of de intentie van je paard. Click hier dan voor, je paard weet dan dat de oefening is begonnen, dat hij moet zoeken naar het antwoord als hij meer beloningen wil. De kans is vrij groot, als je timing en criteria goed zijn, dat er dan snel een tweede stap, een “echte” stap komt, click en beloon. Ik vraag me nooit af of mijn paard de tweede stap maakt, helemaal niet als hij de eerste heeft gezet op weg naar het eindresultaat. Daarna ga je meer en meer clicken voor het gedrag wat je naar het eindresultaat brengt, het gedrag wat je wil.
Oplossen
Ga je te snel, heb je het eindresultaat niet goed voor ogen of weet je niet welke stappen dat je moet doorlopen om bij je gewenste eindresultaat te komen, dan kun je in de problemen komen. Of je klikt te vaak voor hetzelfde waardoor je niet vooruitkomt, je paard snel verzadigd raakt of lui wordt omdat jij het hem veel te gemakkelijk maakt.
Een ander probleem, wat ik mee je wil delen, is het feit dat je klikt voor zaken die je eigenlijk niet wil, of die net niet helemaal goed zijn. Hierdoor heb je ineens een reactie een gedrag wat niet meer voldoet aan je criteria en moet je dus terug in de training. Je moet problemen gaan oplossen, je moet het “foute” gedrag er weer uit trainen. Dit kan heel verwarrend voor je paard zijn. Je beloont hem eerst voor iets groots, een grote stap of een “eindgedrag” en zegt daarna dat het dat toch niet was. Weet dan oplossen altijd meer tijd en moeite kost dan iets aanleren. Een extreem voorbeeld: binnen 1 seconde ben je gestart met roken, bij sommige mensen duurt het jaren om er vanaf te komen.
Be a splitter not a lumper
Dit is een uitspraak van Bob Bailey, wat hij hiermee bedoelt is. Maak de stappen zo klein als nodig en zo groot als mogelijk. Bedenk de kleine stappen die je brengen naar het eindresultaat. Door deze stappen te vragen aan je paard, is er veel kans om hem te belonen. Je paard ervaart jouw vragen als “doable” als te doen. Waardoor hij gemotiveerd blijft en jij keer op keer succes ervaart. Maak je te grote stappen, er vanuit gaande dat ze “lukken” dan is de kans groot dat het toch net niet is wat je wil. Nog erger is als de stappen en het eindresultaat niet komen, dan demotiveert het je paard en jouw en voldoe je niet meer in aan ons eerste principe: zet je paard en jezelf op voor succes.
Michael de Angelo, als bekende beeldhouwer antwoordde op de vraag, hoe kunt u zo’n mooi paard beeldhouwen? Met, het paard zat er al in, ik hoefde het alleen maar zichtbaar te maken. Stel je zelf de vraag: deed hij dat met hamer en beitel of met een Kangoo Drilboor.
Van klein naar iets groots.
Clickertrainers en wij helemaal werken graag van klein naar iets groots. We zien om ons heel vaak mensen andersom werken. Als het al lukt laten ze hun paard iets groots doen, wat het dan niet helemaal is, of wat je paard nog niet goed kan. Waardoor het voor je paard ook lastig is om het te reproduceren, als je paard al door heeft hoe het hem überhaupt de eerste keer gelukt is. Om daarna te werken aan het verfijnen van het “grove” / “grote” gedrag naar iets kleins. Wij kijken liever vooruit, waarom zou je je paard eerst het “eindresultaat” laten zoeken om het daarna toch weer te verfijnen. Doordat wij vooruit kijken en klein beginnen, eindigen we met iets groots, hierdoor is de toekomst altijd moooi en wie wil dan nu niet.
Ik ben heel benieuwd of jij ook in de menselijke valkuil trapt om te groot, te snel of teveel te willen. Laat het hieronder is weten en ga daarna naar je paard om te kijken of het gemakkelijker is om te werken van klein naar iets groots.